၂၁။ ပကိဏၰက၀ဂၢ

၂၁။ ပကိဏၰက၀ဂၢ Chapter 21

Chapter 21

၂၉၀။ မတၱာသုခပရိစၥာဂါ၊ ပေႆ ေစ ၀ိပုလံ သုခံ။
စေဇ မတၱာသုခံ ဓီေရာ၊ သမၸႆံ ၀ိပုလံ သုခံ။

၂၉၀။ အနည္းငယ္ေသာ ခ်မ္းသာကို စြန္႔လြတ္ျခင္းေၾကာင့္ ၾကီးက်ယ္ျပန္႔ေျပာေသာခ်မ္းသာကို ရလိမ့္မည္ဟု ျမင္ခဲ့မူ ၾကီးက်ယ္ျပန္႔ေျပာေသာ ခ်မ္းသာကိုျမင္ေသာ ပညာ႐ွိသည္ အနည္းငယ္ေသာခ်မ္းသာကို စြန္႔လႊတ္ရာ၏။

290. If by sacrificing a lesser pleasure when one may see a greater pleasure, the wise person leaves aside lesser pleasure looking to the greater.

၂၉၁။ ပရဒုကၡဴပဓာေနန၊ အတၱေနာ သုခမိစၧတိ။
ေ၀ရသံသဂၢသံသေ႒ာ၊ ေ၀ေရာ ေသာ န ပရိမုစၥတိ။

၂၉၁။ သူတစ္ပါးအား ဆင္းရဲကိုျဖစ္ေစလ်က္ မိမိ၏ခ်မ္းသာကို အလို႐ွိသူသည္ ရန္ကိုရန္ခ်င္း ေရာေႏွာေသာအားျဖင့္ ေရာေႏွာျခင္း ျဖစ္ရကား ရန္မွမလြတ္ႏုိင္။

291. The person who causes pain to others to obtain happiness for him, having entangled in the bonds of hatred, will never be free from hatred.

၂၉၂။ ယံ ဟိ ကိစၥံ အပ၀ိဒၶံ၊ အကိစၥံ ပန ကရီယတိ။
ဥႏၷဠာနံ ပမတၱာနံ၊ ေတသံ ၀ၯုႏၲိ အာသ၀ါ။

၂၉၃။ ေယသဥၥ သုသမာရဒၶါ၊ နိစၥံ ကာယဂတာ သတိ။
အကိစၥံ ေတ န ေသ၀ႏၲိ၊ ကိေစၥ သာတစၥကာရိေနာ။
သတာနံ သမၸဇာနာနံ၊ အတၳံ ဂစၧ ႏၲိ အာသ၀ါ။

၂၉၂။ ျပဳသင့္ျပဳထိုက္ေသာအမႈကို မျပဳလုပ္ဘဲစြန္႔ပစ္၍ မျပဳသင့္ မျပဳထိုက္ေသာ အမႈကိုမူကား ျပဳလုပ္ကာ မာန ေထာင္လႊားလ်က္ ေမ့ေလ်ာ့သူတို႔အား အာသေ၀ါတရားတို႔ တိုးပြားကုန္၏။

၂၉၃။ အၾကင္သူတို႔ကား ကာယဂတာသတိကို အျမဲေကာင္းစြာ အားထုတ္ၾကကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ မျပဳသင့္ မျပဳထိုက္ေသာအမႈကိုမျပဳ မမွီ၀ဲကုန္၊ ျပဳသင့္ျပဳထိုက္ေသာအမႈ၌ မျပတ္ျပဳလုပ္ၾကကုန္၏။ သတိ႐ွိသူ ေကာင္းစြာ အျပားအားျဖင့္သိမႈ သမၸဇဥ္ဉာဏ္႐ွိသူတို႔အား အာသေ၀ါတရားတို႔ ခ်ဳပ္ျခင္းသို႔ေရာက္ကုန္၏။

292. By not doing what should be done and what is not to be done is done; sinful desires will increase in the person who is arrogant and proud.

293. Those who have well undertaken, constantly mindful with regard to the nature of the body, who do not attend to what is not to be done, persevering in what is to be done. Of those mindful and attentive; mental desires come to an end.

၂၉၄။ မာတရံ ပိတရံ ဟႏ႖ာ၊ ရာဇာေနာ ေဒြ စ ခတၱိေယ။
ရ႒ံ သာႏုစရံ ဟႏ႖ာ၊ အနီေဃာ ယာတိ ျဗာဟၼေဏာ။

၂၉၅။ မာတရံ ပိတရံ ဟႏ႖ာ၊ ရာဇာေနာ ေဒြ စ ေသာတၳိေယ။
ေ၀ယဂၣပဥၥမံ ဟႏ႖ာ၊ အနီေဃာ ယာတိ ျဗာဟၼေဏာ။

၂၉၄။ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္သည္ တဏွာတည္းဟူေသာ အမိကို လည္းေကာင္း၊ မာနတည္းဟူေသာ အဖကို လည္းေကာင္း၊ သတ္ျပီးလွ်င္ သႆတဒိ႒ိတည္းဟူေသာ ေရေျမအ႐ွင္ ဘုရင္မင္းျမတ္ႏွစ္ပါးတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ နႏၵီရာဂ တည္းဟူေသာ အခြန္သိမ္း အမတ္ႏွင့္တကြ အာယတန တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးတည္းဟူေသာ တိုင္းျပည္ကို လည္းေကာင္း သတ္ျခင္းေၾကာင့္ ဆင္းရဲကင္းလ်က္သြားရ၏။

၂၉၅။ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္သည္ တဏွာတည္းဟူေသာ အမိကို လည္းေကာင္း၊ မာနတည္းဟူေသာ အဖကို လည္းေကာင္း၊ သတ္ျပီးလွ်င္ သႆတဒိ႒ိတည္းဟူေသာ မင္းပုဏၰားႏွစ္ပါးတို႔ကို လည္းေကာင္း သတ္ေသာေၾကာင့္ က်ားရဲ႐ွိ ေသာခရီးႏွင့္တူေသာ ၀ိစိကိစၧာလွ်င္ ငါးခုေျမာက္ နီ၀ရဏ အတားအဆီးကို ပယ္ဖ်က္ကာ ဆင္းရဲကင္းလ်က္ သြားရ၏။

294. Killing mother (as craving) and father (as pride), and two warrior kings (as grasping and rejecting), killing a kingdom with all its subjects (sense-avenues and sense-objects), the Arahant goes without any grief.

295. Killing mother (as craving) and father (as pride), and two learned kings (as eternalism and nihilism), killing five eminent men (as sensuality, ill-will, stupefaction, excitation followed by regret and doubt), the Arahant goes untroubled.

၂၉၆။ သုပၸဗုဒၶံ ပဗုဇၩႏၲိ၊ သဒါ ေဂါတမသာ၀ကာ။
ေယသံ ဒိ၀ါ စ ရေတၱာ စ၊ နိစၥံ ဗုဒၶဂတာ သတိ။

၂၉၇။ သုပၸဗုဒၶံ ပဗုဇၩႏၲိ၊ သဒါ ေဂါတမသာ၀ကာ။
ေယသံ ဒိ၀ါ စ ရေတၱာ စ၊ နိစၥံ ဓမၼဂတာ သတိ။

၂၉၈။ သုပၸဗုဒၶံ ပဗုဇၩႏၲိ၊ သဒါ ေဂါတမသာ၀ကာ။
ေယသံ ဒိ၀ါ စ ရေတၱာ စ၊ နိစၥံ သံဃဂတာ သတိ။

၂၉၉။ သုပၸဗုဒၶံ ပဗုဇၩႏၲိ၊ သဒါ ေဂါတမသာ၀ကာ။
ေယသံ ဒိ၀ါ စ ရေတၱာ စ၊ နိစၥံ ကာယဂတာ သတိ။

၃၀၀။ သုပၸဗုဒၶံ ပဗုဇၩႏၲိ၊ သဒါ ေဂါတမသာ၀ကာ။
ေယသံ ဒိ၀ါ စ ရေတၱာ စ၊ အဟႎသာယ ရေတာ မေနာ။

၃၀၁။ သုပၸဗုဒၶံ ပဗုဇၩႏၲိ၊ သဒါ ေဂါတမသာ၀ကာ။
ေယသံ ဒိ၀ါ စ ရေတၱာ စ၊ ဘာ၀နာယ ရေတာ မေနာ။

၂၉၆။ ေန႔ေရာညဥ့္ပါ အျမဲမျပတ္ ဘုရားဂုဏ္ကို အာ႐ုံျပဳ၍ျဖစ္ေသာ သတိ႐ွိသူ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္တို႔ သည္ အခါခပ္သိမ္း ေကာင္းစြာႏုိုးၾကားေသာအားျဖင့္ ႏုိးၾကားရကုန္၏။

၂၉၇။ ေန႔ေရာညဥ့္ပါ အျမဲမျပတ္ တရားဂုဏ္ကို အာ႐ုံျပဳ၍ျဖစ္ေသာ သတိ႐ွိသူ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ တို႔သည္ အခါခပ္သိမ္း ေကာင္းစြာႏုိုးၾကားေသာအားျဖင့္ ႏုိးၾကားရကုန္၏။

၂၉၈။ ေန႔ေရာညဥ့္ပါ အျမဲမျပတ္ သံဃာဂုဏ္ကို အာ႐ုံျပဳ၍ျဖစ္ေသာ သတိ႐ွိသူ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ တို႔သည္ အခါခပ္သိမ္း ေကာင္းစြာႏုိုးၾကားေသာအားျဖင့္ ႏုိးၾကားရကုန္၏။

၂၉၉။ ေန႔ေရာညဥ့္ပါ အျမဲမျပတ္ သံုးဆယ့္ႏွစ္ေကာ႒ာသကို အာ႐ုံျပဳ၍ျဖစ္ေသာ သတိ႐ွိသူ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္တို႔သည္ အခါခပ္သိမ္း ေကာင္းစြာႏုိုးၾကားေသာအားျဖင့္ ႏုိးၾကားရကုန္၏။

၃၀၀။ ေန႔ေရာညဥ့္ပါ မညႇဥ္းဆဲမႈ က႐ုဏာဘာ၀နာ၌ ေမြ႔ေလ်ာ္စိတ္႐ွိသူ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္တို႔သည္ အခါ ခပ္သိမ္း ေကာင္းစြာႏုိးၾကားေသာအားျဖင့္ ႏုိးၾကားရကုန္၏။

၃၀၁။ ေန႔ေရာညဥ့္ပါ ေမတၱာဘာ၀နာ၌ ေမြ႔ေလ်ာ္စိတ္႐ွိသူ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္တို႔သည္ အခါခပ္သိမ္း ေကာင္းစြာႏုိးၾကားေသာအားျဖင့္ ႏုိးၾကားရကုန္၏။

296. The disciples of Gotama are always wide awake and watchful, and their thoughts day and night are set on Buddha's virtues.

297. The disciples of Gotama are always wide awake and watchful, and their thoughts day and night are set on the virtues of his Teaching, Dhamma.

298. The disciples of Gotama are always wide awake and watchful, and their thoughts day and night are set on the virtues of his Community, Sangha.

299. The disciples of Gotama are always wide awake and watchful, and their thoughts day and night are set on fleeting nature of the body.

300. The disciples of Gotama are always wide awake and watchful, and their mind day and night delights in compassion.

301. The disciples of Gotama are always wide awake and watchful, and their mind day and night delights in the practice of loving kindness meditation.

၃၀၂။ ဒုပၸဗၺဇၨံ ဒုရဘိရမံ၊ ဒုရာ၀ါသာ ဃရာ ဒုခါ။
ဒုေကၡာသမာနသံ၀ါေသာ၊ ဒုကၡာႏုပတိတဒၶဂူ။
တသၼာ န စဒၶဂူ သိယာ၊ န စ ဒုကၡာႏုပတိေတာ သိယာ။

၃၀၂။ စည္းစိမ္ဥစၥာကို စြန္႔လႊတ္၍ ရဟန္းျပဳႏုိင္ခဲ၏၊ သူေတာ္အက်င့္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ႏုိင္ခဲ၏၊ အိမ္၌ မျပည့္မစံု ေနရျခင္း သည္ ဆင္းရဲ၏၊ သေဘာမတူသူတို႔ႏွင့္ ေနရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏၊ သံသရာ ခရီးသြားရျခင္းသည္ ဆင္းရဲသို႔ က်တတ္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ သံသရာခရီးသြား မျဖစ္ရာ၊ ဆင္းရဲသို႔ က်ေရာက္သူ မျဖစ္ရာ။

302. It is hard to leave the wealth and become a novice (to be a monk) – hard to enjoy therein. The householder's life is also difficult and burdensome. It is also hard to live with incompatible ones. And samsara travelers are trapped in suffering. So be not a traveler. And be not trapped in suffering.

၃၀၃။ သေဒၶါ သီေလန သမၸေႏၷာ၊ ယေသာေဘာဂသမပၸိေတာ။
ယံ ယံ ပေဒသံ ဘဇတိ၊ တတၳ တေတၳ၀ ပူဇိေတာ။

၃၀၃။ သဒၶါတရားလည္း႐ွိ သီလလည္းျပည့္စံု အျခံအရံ စည္းစိမ္ဥစၥာႏွင့္လည္း ျပည့္စံုသူသည္ ေရာက္ေလရာရာ အရပ္တို႔၌ အပူေဇာ္ခံရ၏။

303. The generous one who is perfect with virtue, possessed of companions and wealth, will be held in honors wherever that person may go.

၃၀၄။ ဒူေရ သေႏၲာ ပကာေသႏၲိ၊ ဟိမ၀ေႏၲာ၀ ပဗၺေတာ။
အသေႏၲတၳ န ဒိႆႏၲိ၊ ရတၱႎ ခိတၱာ ယထာ သရာ။

၃၀၄။ ဟိမ၀ႏၲာေတာင္သည္ အေ၀း၌တည္ေသာ္လည္း ထင္႐ွားသကဲ့သို႔ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ အေ၀း၌ပင္ ေနေသာ္လည္း ထင္႐ွားကုန္၏၊ ညဥ့္အခါ ပစ္လိုက္သည့္ ျမားတို႔သည္ မထင္႐ွားကုန္သကဲ့သို႔ သူယုတ္မာတို႔သည္ အနီး၌ ႐ွိေနၾကကုန္ေသာ္လည္း မထင္႐ွားကုန္။

304. The virtuous persons are visible from far away, like the Himalaya Mountains; but the sinful though very near are in darkness, invisible like arrows shot in the night.

၃၀၅။ ဧကာသနံ ဧကေသယ်ံ၊ ဧေကာ စရမတႏၵိေတာ။
ဧေကာ ဒမယမတၱာနံ၊ ၀နေႏၲ ရမိေတာ သိယာ။

၃၀၅။ မပ်င္းမရိမူ၍ တစ္ေယာက္တည္းေန တစ္ေယာက္တည္းအိပ္ တစ္ေယာက္တည္း လွည့္လည္ သြားလာလ်က္ မိမိကိုယ္ကို ဆံုးမျပီးလွ်င္ တစ္ေယာက္တည္း ေတာင္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ရာ၏။

305. Without sloth, the person stays alone, sleeps alone, and walks alone, controls by oneself, would be delighted in the solitude of the forest / mountain.