နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ

Sunday, April 13, 2008

၂၄။ တဏွာ၀ဂၢ

၂၄။ တဏွာ၀ဂၢ Chapter 24



Chapter 24

၃၃၄။ မႏုဇႆ ပမတၱစာရိေနာ၊ တဏွာ ၀ၯုတိ မာလု၀ါ ၀ိယ။
ေသာ ပႅ၀တီ ဟုရာ ဟုရံ၊ ဖလမိစၧံ၀ ၀နသၼိ ၀ါနေရာ။

၃၃၅။ ယံ ဧသာ သဟေတ ဇမၼီ၊ တဏွာ ေလာေက ၀ိသတၱိကာ။
ေသာကာ တႆ ပ၀ုၯုႏၲိ၊ အဘိ၀႒ံ၀ ဗီရဏံ။

၃၃၆။ ေယာ ေစတံ သဟေတ ဇမၼႎ၊ တဏွံ ေလာေက ဒုရစၥယံ။
ေသာကာ တမွာ ပပတႏၲိ၊ ဥဒဗိႏၵဳ၀ ေပါကၡရာ။

၃၃၇။ တံ ေ၀ါ ၀ဒါမိ ဘဒၵံ ေ၀ါ၊ ယာ၀ေႏၲတၳ သမာဂတာ။
တဏွာယ မူလံ ခဏထ၊ ဥသီရေတၳာ၀ ဗီရဏံ။
မာ ေ၀ါ နဠံ၀ ေသာေတာ၀၊ မာေရာ ဘဥၨိ ပုနပၸဳနံ။

၃၃၄။ ေမ့ေလ်ာ့ေသာသတၱ၀ါအား မာေလာေပါက္ႏြယ္ကဲ့သို႔ တဏွာတိုးပြား၏၊ သစ္သီးကိုအလို႐ွိေသာေမ်ာက္သည္ ေတာတြင္း၌ တစ္ပင္မွတစ္ပင္ ခုန္လႊားကူးသန္းသကဲ့သို႔ ထို တဏွာတိုးပြားသူသည္ တစ္ဘ၀မွ တစ္ဘ၀သို႔ ေျပးသြားရာ၏။

၃၃၅။ ၿပိတ္ျမက္သည္ မိုး႐ြာေသာအခါ ႀကီးပြားသကဲ့သို႔ ေလာက၌ ကပ္ၿငိတြယ္တာ၍ ယုတ္မာေသာ ဤတဏွာ ညႇဥ္းဆဲခံရသူအား စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈတို႔သည္ ႀကီးပြားကုန္၏။

၃၃၆။ ေရေပါက္သည္ ၾကာ႐ြက္မွ ေလ်ာက်သကဲ့သို႔ ေလာက၌ လြန္ဆန္ႏုိင္ခဲေသာ ယုတ္မာေသာ ထိုတဏွာကို ညႇဥ္းဆဲႏုိင္ခဲ့မူ ထိုပုဂၢဳိလ္သဏၭန္မွ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈတို႔သည္ ေလ်ာက်ကုန္၏။

၃၃၇။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအရပ္၌ အညီအညြတ္ စည္းေ၀းလာၾကကုန္ေသာ သင္တို႔အား ငါသည္ ေကာင္းေသာစကားကို ေဟာအံ့၊ ပန္းရင္းေခၚေသာျပိတ္ျမက္၏အျမစ္ကို အလို႐ွိသူသည္ ျပိတ္ျမက္ပင္ကို တူးရသကဲ့သို႔ နိဗၺာန္ကို အလို႐ွိသူသည္ တဏွာ၏ အျမစ္အရင္းကိုတူးပစ္ၾကကုန္ေလာ့၊ ေရအလ်င္သည္ က်ဴပင္ကို ဖ်က္ဆီးသကဲ့သို႔ ကိေလသာမာရ္သည္ သင္တို႔ကို အဖန္တလဲလဲ မဖ်က္ဆီးေစလင့္။

334. For a heedless person the craving grows like a Maluva creeper. That person has to go from existence to existence (rebirths and deaths) like a monkey jumping from one tree to another wishing for fruit.

335. Whoever in the world is overwhelmed by craving, his sorrow grows more and more, like the entangling creeper, birana grass, well grown by rained upon.

336. But whoever in the world overcomes that craving which is hard to abandon, sorrow falls away from that person like drops of water from a lotus leaf.

337. Therefore I will tell good luck to all of you who have gathered here; uproot craving entirely to get to Nibbana, as the person who seeks the fragrant root digs the grass above, so the killer desires may not destroy you again and again, as a running river destroys reeds.

၃၃၈။ ယထာပိ မူေလ အႏုပဒၵေ၀ ဒေဠွ၊ ဆိေႏၷာပိ ႐ုေကၡာ ပုနေရ၀ ႐ူဟတိ။
ဧ၀မၸိ တဏွာႏုသေယ အႏူဟေတ၊ နိဗၺတၱတီ ဒုကၡမိဒံ ပုနပၸဳနံ။

၃၃၉။ ယႆ ဆတၱႎသတိ ေသာတာ၊ မနာပသ၀နာ ဘုသာ။
မဟာ ၀ဟႏၲိ ဒုဒၵိ႒ႎ၊ သကၤပၸါ ရာဂနိႆိတာ။

၃၄၀။ သ၀ႏၲိ သဗၺဓိ ေသာတာ၊ လတာ ဥပၸဇၨ တိ႒တိ။
တဥၥ ဒိသြာ လတံ ဇာတံ၊ မူလံ ပညာယ ဆိႏၵထ။

၃၄၁။ သရိတာနိ သိေနဟိတာနိ စ၊ ေသာမနႆာနိ ဘ၀ႏၲိ ဇႏၲဳေနာ။
ေတ သာတသိတာ သုေခသိေနာ၊ ေတ ေ၀ ဇာတိဇ႐ူပဂါ နရာ။

၃၄၂။ တသိဏာယ ပုရကၡတာ ပဇာ၊ ပရိသပၸႏၲိ သေသာ၀ ဗႏၶိေတာ။
သံေယာဇနသဂၤသတၱကာ၊ ဒုကၡမုေပႏၲိ ပုနပၸဳနံ စိရာယ။

၃၄၃။ တသိဏာယ ပုရကၡတာ ပဇာ၊ ပရိသပၸႏၲိ သေသာ၀ ဗႏၶိေတာ။
တသၼာ တသိဏံ ၀ိေနာဒေယ၊ အာကခၤႏၲ ၀ိရာဂမတၱေနာ။

၃၃၈။ ေရေသာက္ျမစ္ကို မဖ်က္ဆီးဘဲ မႏုတ္ဘဲ ပင္စည္ကိုျဖတ္ေသာ္လည္း သစ္ပင္သည္ တစ္ဖန္ ေပါက္ေရာက္ စည္ကားျပန္သကဲ့သို႔ ဤအတူ ကိန္းေအာင္းေနေသာ တဏွာကို မဖ်က္ဆီးအပ္ေသးသည္႐ွိေသာ္ ဤပဋိသေႏၶ ေနရျခင္းစေသာ ဆင္းရဲသည္ အဖန္ဖန္အထပ္ထပ္ ျဖစ္ရ၏။

၃၃၉။ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္အား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္အာ႐ုံတို႔သို႔ စီးကုန္ေသာ သံုးဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ တဏွာေရအလ်ဥ္တို႔သည္ ႐ွိကုန္၏၊ မွားေသာအယူ႐ွိေသာ ထိုသူတို႔ကို ရာဂႏွင့္စပ္ေသာ အားႀကီးေသာ အၾကံအစည္တို႔သည္ ေဆာင္ယူသြားကုန္၏။

၃၄၀။ တဏွာတည္းဟူေသာ ေရအလ်ဥ္တို႔သည္ အလံုးစံုေသာ အာ႐ုံတို႔၌ ယိုစီးကုန္၏၊ တဏွာတည္းဟူေသာ ႏြယ္သည္ ဒြါရေျခာက္ပါး၌ျဖစ္၍ အာ႐ံုေျခာက္ပါး၌တည္၏၊ ထိုတဏွာတည္းဟူေသာႏြယ္ကို ျမင္၍ ထိုတဏွာ ႏြယ္ျမစ္ကို မဂ္ပညာျဖင့္ ျဖတ္ၾကကုန္ေလာ့။

၃၄၁။ သတၱ၀ါတို႔အား ေအာက္ေမ့ျခင္း ခ်စ္ျခင္း ၀မ္းေျမာက္ျခင္းတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ထိုသူတို႔သည္ သာယာဖြယ္ ၌မွီကုန္လ်က္ ကာမခ်မ္းသာကို ႐ွာမွီးကုန္သည္ျဖစ္၍ ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္းသို႔ မုခ်ကပ္ေရာက္ၾကရကုန္၏။

၃၄၂။ တဏွာျဖင့္ ၀န္း၀ိုင္းျခံရံအပ္ကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ မုဆိုးေက်ာ့ကြင္း၌မိေသာ ယုန္ကဲ့သို႔ ေၾကာက္႐ြံထိတ္လန္႔ ေနၾကရကုန္၏၊ ကာမရာဂစေသာ သံေယာဇဥ္အေစးျဖင့္ ကပ္ၿငိကုန္ေသာသူတို႔သည္ အဖန္တလဲလဲ ပဋိသေႏၶေနျခင္း စေသာ ဆင္းရဲကို ကပ္ေရာက္ၾကကုန္၏။

၃၄၃။ တဏွာျဖင့္ ၀န္း၀ိုင္းျခံရံအပ္ကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္ မုဆိုးေက်ာ့ကြင္း၌မိေသာ ယုန္ကဲ့သို႔ ေၾကာက္႐ြံထိတ္လန္႔ ေနၾကရကုန္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ရာဂကင္းျခင္းကို ေတာင့္တေသာသူသည္ တဏွာကို ပယ္ေဖ်ာက္ရာ၏။

338. A tree will grow again though it is cut down as long as its root has not been destroyed and is firm, in the same way if the root of craving is not wholly uprooted, suffering (rebirths) will come again and again.

339. For the person there are thirty-six mighty streams (six senses and their corresponding objects) of craving running towards pleasure; with wrong view his thoughts fixed with passion (associated with ta hnar,
ra ga), will sweep him away in the flow.

340. The streams of craving flow everywhere; the creeper of craving has sprung up from six sensual orifices of the body and established six mental states. Having seen the creeper sprung up, cut out its root with insight wisdom.

341. All beings are experienced and moved by such mental states as remembering, loving and happiness. Attached with mental defilements, seeking comfort and pleasure, such beings are certainly led to rebirths and old age.

342. Having attached by craving, people run around like a frightened hare trapped in hunter's noose, being held by fetters and bonds. They, who are stuck with bondage of Karma (ra ga) get sufferings like rebirths again and again.

343. Having attached by craving, people run around like a frightened hare trapped in hunter's noose. Therefore the person who wished to get rid of lust (ra ga) must first need to conquer desires ( ta hnar).

၃၄၄။ ေယာ နိဗၺနေထာ ၀နာဓိမုေတၱာ၊ ၀နမုေတၱာ ၀နေမ၀ ဓာ၀တိ။
တံ ပုဂၢလေမထ ပႆထ၊ မုေတၱာ ဗႏၶနေမ၀ ဓာ၀တိ။

၃၄၄။ အၾကင္သူသည္ လူ႔အျဖစ္၌ေနျခင္းဟူေသာ ေတာကိုစြန္႔၍ အက်င့္တည္းဟူေသာေတာသို႔ သက္၀င္ခဲ့၏။ အိမ္ရာေထာင္မႈ တဏွာေတာမွ လြတ္ၿပီးလ်က္ အိမ္ရာေထာင္မႈ တဏွာေတာသို႔ပင္ ေျပး၀င္ျပန္၏၊ လာၾကကုန္ေလာ့၊ ထုိပုဂၢဳိလ္ကို ႐ႈၾကကုန္ေလာ့၊ အိမ္ရာေထာင္မႈ အေႏွာင္အဖြဲ႔မွလြတ္ျပီးလ်က္ အိမ္ရာေထာင္မႈ အေႏွာင္အဖြဲ႔သို႔သာလွ်င္ ေျပး၀င္၏။

344. The person who has desires makes himself free from desires as he has left his home to enter another, but when he is free he then returns his life of old desires – come see this person, he became free and he ran back to his old home.

၃၄၅။ န တံ ဒဠွံ ဗႏၶနမာဟု ဓီရာ၊ ယဒါယသံ ဒါ႐ုဇပဗၺဇဥၥ။
သာရတၱရတၱာ မဏိကု႑ေလသု၊ ပုေတၱသု ဒါေရသု စ ယာ အေပကၡာ။

၃၄၆။ ဧတံ ဒဠွံ ဗႏၶနမာဟု ဓီရာ၊ ၾသဟာရိနံ သိထိလံ ဒုပၸမုဥၥံ။
ဧတမၸိ ေဆတြာန ပရိဗၺဇႏၲိ၊ အနေပကၡိေနာ ကာမသုခံ ပဟာယ။

၃၄၅-၃၄၆။ သံျဖင့္ျပဳလုပ္ေသာ သံေျခက်ဥ္းစေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႔ သစ္သားျဖင့္လုပ္ေသာ ထိတ္တံုးစေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႔ ျမက္ေလွ်ာ္တို႔ျဖင့္ျပဳလုပ္ေသာ ႀကိဳးစေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႔မ်ဳိးတို႔ကို ခိုင္ျမဲေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႔ဟု ပညာ႐ွိတို႔ မဆိုၾကကုန္၊ ပတၱျမား နားေတာင္းစေသာ ရတနာတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ သားသမီး မယားတို႔၌ အလြန္တပ္မက္ေသာ ငဲ့ကြက္မႈ တဏွာအေႏွာင္အဖြဲ႔ကို ႐ုန္းျဖတ္၍၊ မငဲ့ကြက္ဘဲ ကာမခ်မ္းသာကိုစြန္႔လ်က္ ေတာထြက္ၾကကုန္၏။

345-346. The wise do not say a strong fetter which is made of iron (iron legs), of wood (stocks), or of jute, but far stronger is the passionate affection on precious stones, jeweled ornaments, children and wives.
The wise say this is a strong fetter that drags the person down to the four woeful planes, is seemingly loose but hard to remove. By cutting through that bond, leaving behind all worldly pleasures and desires, wise people walk the path of wisdom.

၃၄၇။ ေယ ရာဂရတၱာႏုပတႏၲိ ေသာတံ၊ သယံကတံ မကၠဋေကာ၀ ဇာလံ။
ဧတပၸိ ေဆတြာန ၀ဇႏၲိ ဓီရာ၊ အနေပကၡိေနာ သဗၺဒုကၡံ ပဟာယ။

၃၄၇။ ပင့္ကူသည္ မိမိျပဳေသာ ပိုက္ကြန္၌ အိပ္သကဲ့သို႔ သတၱ၀ါတို႔သည္ ျပင္းစြာတပ္မက္ကုန္သည္ျဖစ္၍ မိမိတို႔ျပဳေသာ တဏွာအလ်ဥ္သို႔က်ကုန္၏၊ ပညာ႐ွိတို႔သည္ ဤတဏွာကိုျဖတ္၍ မငဲ့ကြက္ဘဲ ခပ္သိမ္းေသာ ဆင္းရဲကိုစြန္႔လ်က္ သြားကုန္၏။

347. People who are firmly filled with desires and passions immerse into the stream of craving just as the spider falls and sleeps in the web it made. The wise cut through this and walk away leaving behind all passions that are the origination of sufferings.

၃၄၈။ မုဥၥ ပုေရ မုဥၥ ပစၦေတာ၊ မေဇၩ မုဥၥ ဘ၀ႆ ပါရဂူ။
သဗၺတၳ ၀ိမုတၱမာနေသာ၊ န ပုနံ ဇာတိဇရံ ဥေပဟိသိ။

၃၄၈။ လြန္ေလျပီးေသာခႏၶာ၌ တဏွာကိုစြန္႔ေလာ့၊ ေနာင္ျဖစ္ေပၚမည့္ခႏၶာ၌ တဏွာကိုစြန္႔ေလာ့၊ အလယ္ျဖစ္ေသာ ပစၥဳပၸန္ခႏၶာ၌ တဏွာကိုစြန္႔ေလာ့၊ အလံုးစံု ပစၥဳပၸန္ အတိတ္ အနာဂတ္ခႏၶာ၌ တဏွာမွလြတ္ေသာ စိတ္႐ွိလ်က္ ဘ၀သံုးပါး၏အဆံုးသို႔ ေရာက္သည္ျဖစ္၍ တစ္ဖန္အိုျခင္း နာျခင္းသို႔ မကပ္ေလလင့္။

348. Let go the past body with craving behind, let go the future body with craving behind, also let go the present body with craving behind, be liberated your mind free from craving in the past, present and future, so that you no longer need to enter again into old age and decay.

၃၄၉။ ၀ိတကၠမထိတႆ ဇႏၲဳေနာ၊ တိဗၺရာဂႆ သဘာႏုပႆိေနာ။
ဘိေယ်ာ တဏွာ ပ၀ၯုတိ၊ ဧသာ ေခါ ဒဠွံ ကေရာတိ ဗႏၶနံ။

၃၅၀။ ၀ိတကၠဴပသေမ စ ေယာ ရေတာ၊ အသုဘံ ဘာ၀ယေတ သဒါ သေတာ။
ဧသ ေခါ ဗ်ႏၲိ ကာဟိတိ၊ ဧသ ေဆစၧတိ မာရဗႏၶနံ။

၃၄၉။ ကာမ၀ိတက္ ႏွိပ္စက္အပ္ေသာ ထက္ေသာရာဂ႐ွိေသာ တင့္တယ္၏ဟု အဖန္ဖန္႐ႈေသာ သတၱ၀ါအား တဏွာသည္ အလြန္တိုးပြားေလ၏၊ ဤသူသည္ မာရ္၏အေႏွာင္အဖဲြ႔ကို ခိုင္ျမဲေအာင္ ျပဳ၏။

၃၅၀။ အၾကင္ပုဂၢဳိလ္သည္ မိစၧာ၀ိတက္ ျငိမ္းျခင္း၌သာ ေမြ႔ေလ်ာ္၏၊ သတိ႐ွိသည္ျဖစ္၍ အခါခပ္သိမ္း အသုဘ အာ႐ုံကိုပြား၏၊ ဤသူသည္ မာရ္၏အေႏွာင္အဖြဲ႔ကို ကင္းေအာင္ျပဳ၏၊ မာရ္၏ အေႏွာင္အဖြဲ႔ကိုျဖတ္၏။

349. The person who is held by clinging, and also has strong passions, thinking that this is delightful, grows more craving passions and he actually makes his bondage stronger.

350. The person who has already abandoned miserable thoughts delights in peace, ever mindful and meditates on viewing unpleasantness of the body. That person certainly will cut the attachment and end the bondage with Mara.

၃၅၁။ နိ႒ဂၤေတာ အသႏၲာသီ၊ ၀ီတတေဏွာ အနဂၤေဏာ။
အစၧႏၵိ ဘ၀သလႅာနိ၊ အႏၲိေမာယံ သမုႆေယာ။

၃၅၂။ ၀ီတတေဏွာ အနာဒါေနာ၊ နိ႐ုတၱိပဒေကာ၀ိေဒါ။
အကၡရာနံ သႏၷိပါတံ၊ ဇညာ ပုဗၺာပရာနိ စ။
သ ေ၀ အႏၲိမသာရီေရာ၊ မဟာပေညာ မဟာပုရိေသာတိ ၀ုစၥတိ။

၃၅၁။ ရဟန္းကိစၥ ၿပီးဆံုးျခင္းသို႔ ေရာက္ၿပီးသူသည္ ထိတ္လန္႔ျခင္းမ႐ွိ၊ တဏွာကင္း၏၊ ကိေလသာကင္း၏၊ ဘ၀သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း ရာဂစေသာ ေျငာင့္တံသင္းတို႔ကို ျဖတ္ၿပီးျဖစ္၏၊ ဤခႏၶာကိုယ္သည္ အဆံုးစြန္ျဖစ္၏။

၃၅၂။ တဏွာကင္းေသာ၊ စြဲလန္းျခင္းမ႐ွိေသာ၊ နိ႐ုတၱိ ပဋိသမၻိဒါ၌ လိမၼာေသာ၊ အကၡရာတို႔၏ အေပါင္းကိုလည္း သိေသာ၊ ေ႐ွ႔ေနာက္အကၡရာတို႔ကိုလည္း သိေသာ၊ အဆံုးစြန္ျဖစ္ေသာ ကိုယ္ခႏၶာ႐ွိေသာ ထိုပုဂၢဳိလ္ကို စင္စစ္ ႀကီးေသာပညာ႐ွိသူ ေယာက်္ားျမတ္ဟူ၍ ေခၚဆိုအပ္၏။

351. The Bhikkhu who has reached to the perfection (of Arahant), has no fear, no craving and is dispassionate. He has already broken the throngs of life-giving sensual pleasures (such as ra ga). This will be his last body.

352. He who has no craving, no attachment, well understood in language and expressions (fourfold Analytical Knowledge of Patisambhida) – the arrangement of words in due order, one with the great wisdom and the final body is called the Great person.

၃၅၃။ သဗၺာတိဘူ သဗၺ၀ိဒူဟမသၼိ၊ သေဗၺသု ဓေမၼသု အႏူပလိေတၱာ။
သဗၺဥၨေဟာ တဏွကၡေယ ၀ိမုေတၱာ၊ သယံ အဘိညာယ ကမုဒၵိေသယ်ံ။

၃၅၃။ ငါသည္ အလံုးစံုတရားတို႔ကို ႏွိမ္နင္း၍တည္၏၊ အလံုးစံုေသာ တရားသေဘာကိုသိ၏၊ အလံုးစံုေသာ သေဘာတရားတို႔၌ ကပ္ၿငိတြယ္တာျခင္းမ႐ွိ၊ အလံုးစံုေသာ ေတဘုမၼကတရားကို စြန္႔၏၊ တဏွာကုန္ခန္းရာ အရဟတၱဖိုလ္၌ ကိေလသာမွလြတ္၏၊ ကိုယ္တိုင္ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ အဘယ္သူကို ငါ႔ဆရာဟု ညႊန္ျပရအံ့နည္း။

353. I have conquered all, I understand the all nature of all Dhammas, I have no attachments with regard to all Dhammas, I have no craving and already left everything behind, I am free – having understood with great wisdom and to whom should I point as my teacher?

၃၅၄။ သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ၊ သဗၺရသံ ဓမၼရေသာ ဇိနာတိ။
သဗၺရတႎ ဓမၼရတိ ဇိနာတိ၊ တဏွကၡေယာ သဗၺဒုကၡံ ဇိနာတိ။

၃၅၄။ တရားအလွဴသည္ အလွဴအားလံုးကို ေအာင္ႏုိင္၏၊ တရားအရသာသည္ အရသာအားလံုးကို ေအာင္ႏိုင္၏၊ တရား၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းသည္ ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းအားလံုးကို ေအာင္ႏုိင္၏၊ တဏွာကုန္ရာ အရဟတၱဖိုလ္သည္ အလံုးစံုေသာဆင္းရဲကို ေအာင္ႏုိင္၏။

354. The gift of Dhamma is no match with any other gifts, the taste of Dhamma is no match with any other taste, living with Dhamma in enjoyment is no match with any other living, and the victory over craving conquers all sufferings.

၃၅၅။ ဟနႏၲိ ေဘာဂါ ဒုေမၼဓံ၊ ေနာ စ ပါရဂေ၀သိေနာ။
ေဘာဂတဏွာယ ဒုေမၼေဓာ၊ ဟႏၲိ အေည၀ အတၱနံ။

၃၅၅။ စည္းစိမ္ဥစၥာတို႔သည္ ပညာမဲ့သူကို ဖ်က္ဆီးကုန္၏၊ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ တစ္ဖက္ကမ္းကို ႐ွာမွီးသူတို႔ကိုကား မဖ်က္ဆီးႏုိင္ကုန္၊ ပညာမဲ့သူသည္ စည္းစိမ္ဥစၥာ၌ တပ္မက္ျခင္းျဖင့္ သူတစ္ပါးတို႔ကို ဖ်က္ဆီးသကဲ့သို႔ မိမိကိုယ္ကို ဖ်က္ဆီးတတ္၏။

355. Wealth destroys the person who has little wisdom, but not those who seek the other shore, Nibbana. Affection in wealth destroys the unwise person and others.

၃၅၆။ တိဏေဒါသာနိ ေခတၱာနိ၊ ရာဂေဒါသာ အယံ ပဇာ။
တသၼာ ဟိ ၀ီတရာေဂသု၊ ဒိႏၷံ ေဟာတိ မဟပၹလံ။

၃၅၇။ တိဏေဒါသာနိ ေခတၱာနိ၊ ေဒါသေဒါသာ အယံ ပဇာ။
တသၼာ ဟိ ၀ီတေဒါေသသု၊ ဒိႏၷံ ေဟာတိ မဟပၹလံ။

၃၅၈။ တိဏေဒါသာနိ ေခတၱာနိ၊ ေမာဟေဒါသာ အယံ ပဇာ။
တသၼာ ဟိ ၀ီတေမာေဟသု၊ ဒိႏၷံ ေဟာတိ မဟပၹလံ။

၃၅၉။ တိဏေဒါသာနိ ေခတၱာနိ၊ ဣစၧာေဒါသာ အယံ ပဇာ။
တသၼာ ဟိ ၀ိဂတိေစၧသု၊ ဒိႏၷံ ေဟာတိ မဟပၹလံ။

၃၅၆။ လယ္ယာတုိ႔ကို ျမက္အေပါင္းတို႔သည္ ဖ်က္ဆီးကုန္၏၊ ဤသတၱ၀ါအေပါင္းကို ရာဂသည္ ဖ်က္ဆီး၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ရာဂကင္းေသာ ပုဂိၢဳလ္တို႔၌ ေပးလွဴျခင္းသည္ အက်ဳိးႀကီး၏။

၃၅၇။ လယ္ယာတုိ႔ကို ျမက္အေပါင္းတို႔သည္ ဖ်က္ဆီးကုန္၏၊ ဤသတၱ၀ါအေပါင္းကို ေဒါသသည္ ဖ်က္ဆီး၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေဒါသကင္းေသာပုဂၢဳိလ္တို႔၌ ေပးလွဴျခင္းသည္ အက်ဳိးႀကီး၏။

၃၅၈။ လယ္ယာတုိ႔ကို ျမက္အေပါင္းတို႔သည္ ဖ်က္ဆီးကုန္၏၊ ဤသတၱ၀ါအေပါင္းကို ေမာဟသည္ ဖ်က္ဆီး၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေမာဟကင္းေသာပုဂိၢဳလ္တို႔၌ ေပးလွဴျခင္းသည္ အက်ဳိးႀကီး၏။

၃၅၉။ လယ္ယာတုိ႔ကို ျမက္အေပါင္းတို႔သည္ ဖ်က္ဆီးကုန္၏၊ ဤသတၱ၀ါအေပါင္းကို အလုိရမက္သည္ ဖ်က္ဆီး၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ အလိုရမက္ကင္းေသာပုဂိၢဳလ္တို႔၌ ေပးလွဴျခင္းသည္ အက်ဳိးႀကီး၏။ လယ္ယာတို႔ကို ျမက္အေပါင္းတို႔သည္ ဖ်က္ဆီးကုန္၏၊ ဤသတၱ၀ါအေပါင္းကို တဏွာသည္ ဖ်က္ဆီး၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ တဏွာကင္းေသာ ပုဂိၢဳလ္တို႔၌ ေပးလွဴျခင္းသည္ အက်ဳိးႀကီး၏။

356. Weeds are the cause of destruction of fields; sensual desire is the cause of destruction of humankind. Therefore donating a gift to the person who has no sensual desire has great benefit.

357. Weeds are the cause of destruction of fields; hatred is the cause of destruction of humankind. Therefore donating a gift to the person who is free from hatred has great benefit.

358. Weeds are the cause of destruction of fields; delusion is the cause of destruction of humankind. Therefore donating a gift to the person who is free from delusion has great benefit.

359. Weeds are the cause of destruction of fields, desire (craving) is the cause of destruction of humankind. Therefore donating a gift to the person who is free from desire has great benefit.